Dirk-Jan van den Berg
Als ouders uit elkaar gaan en er zijn minderjarige kinderen, zijn zij wettelijk verplicht een ouderschapsplan te maken. Een ouderschapsplan regelt afspraken over de verzorging en de opvoeding hun kinderen. Dat geldt voor (nog) gehuwden en geregistreerde ouders, maar ook voor samenwonende ouders met gezamenlijk gezag. Wat moet in ieder geval worden opgenomen in het ouderschapsplan?
- Ouderschapsplan opstellen
- Wat staat er in een ouderschapsplan?
- Mag een kind kiezen waar hij/zij gaat wonen?
- Zorgregeling
- Omgangsregeling
Ouderschapsplan opstellen
Het ouderschapsplan maakt onderdeel uit van het verzoek tot echtscheiding en regelt de verplichting voor de verzorgende ouder om de ontwikkeling van de band met de andere ouder te bevorderen. Sinds 1 maart 2009 is het ouderschapsplan verplicht bij een scheiding. De rechter beoordeelt het ouderschapsplan inhoudelijk bij het indienen van het echtscheidingsconvenant. Kinderen hebben het recht hun beide ouders te blijven zien na een scheiding.
Niet alleen gehuwden/geregistreerde partners zijn wettelijk verplicht een ouderschapsplan op te stellen; ook samenwonende ouders met gezamenlijk gezag zijn wettelijk verplicht een ouderschapsplan op te stellen wanneer zij uit elkaar gaan.
Wat staat er in een ouderschapsplan?
Een ouderschapsplan bevat afspraken over:
- de verdeling van de dagelijkse zorg;
- het hoofdverblijf van het kind;
- communicatie en overleg;
- de verdeling van de kosten voor de kinderen;
- praktische afspraken over: spullen, verjaardagen, vakanties;
- alles wat verder van belang is.
Je kunt een ouderschapsplan zo uitgebreid maken als je zelf wilt. Je zou bij wijze van spreken tot aan het merk tandpasta kunnen beschrijven hoe je de kinderen gezamenlijk apart groot gaat brengen.
Mag een kind kiezen waar hij/zij gaat wonen?
Een veelgehoorde uitspraak van kinderen én ouders die berust op een zeer hardnekkig misverstand. De uitspraak wordt vaak gedaan in het kader van de vraag bij welke ouder het kind zijn of haar hoofdverblijf zal hebben of hoe vaak ze bij de andere ouder zullen verblijven in het kader van de omgangsregeling.
De misvatting dat een kind mag kiezen heeft vaak grote gevolgen voor de verhouding tussen de ouders en heeft veelal tot gevolg dat het kind het gevoel krijgt dat het moet kiezen tussen beide ouders. Kiezen voor de een is kiezen tegen de ander.
Tijdens de echtscheidingsprocedure wordt in het ouderschapsplan opgenomen bij wie het kind na de scheiding gaat wonen en hoe de zorgregeling eruit ziet. Het komt regelmatig voor dat het kind op een gegeven moment, om verschillende redenen, aangeeft dat het bij de andere ouder wil gaan wonen, en dat het dat zelf wel bepaalt!
Maar mag een kind dat 12 jaar is ook daadwerkelijk zelf kiezen en beslissingen nemen? Het antwoord is: NEE!
Zorgregeling
Bij een scheiding worden de afspraken over de zorg voor de kinderen vastgelegd in een ouderschapsplan. Hoe je de zorg en opvoeding concreet verdeelt, beschrijf je in een zorgregeling, die dus een onderdeel vormt van dit ouderschapsplan. Je spreek alleen van een zorgregeling wanneer er sprake is van gezamenlijk gezag.
Zorgregeling co-ouderschap
Het begrip co-ouderschap is in de praktijk ontstaan en komt niet in de wet voor. Je spreekt van een co-ouderschap als ouders die gescheiden leven, de zorg voor hun kind(eren) min of meer gelijk verdelen. Dat hoeft niet per se 50/50 te zijn. Iedereen vult het co-ouderschap op zijn eigen manier in. Ook de kosten voor de kinderen deel je samen. Co-ouderschap staat voor collega-ouders zijn. Dat betekent afstemmen en overleg met elkaar om het ouderschap in te vullen.
Omgangsregeling
Het kan voorkomen dat één ouder gezag over de kinderen heeft, bijvoorbeeld wanneer de ouders het gezag over de kinderen nooit hebben geregeld tijdens hun relatie en niet met elkaar getrouwd zijn. Maar als niet beide ouders het gezag hebben, kunnen zij natuurlijk wel een omgangsregeling voor de kinderen met elkaar afspreken wanneer ze uit elkaar gaan.
Je mag eigenlijk alleen van de omgangsregeling spreken wanneer ouders géén gezamenlijk gezag hebben, echter in de volksmond wordt de term omgangsregeling en zorgregeling nogal eens door elkaar gebruikt.
Heb je vragen of wil je meer informatie?
Kom in contact met ons en wij helpen je graag verder
Meer artikelen over “”
Wij krijgen regelmatig de vraag of het niet beter is om eerst de woning te verkopen en pas daarna de scheiding te regelen. Dat is helemaal niet nodig. In het echtscheidingsconvenant kan je de situatie opnemen zoals die exact is.
De Kindbehartiger geeft kinderen een stem in scheidingssituaties. Het is een professional die tijdens de scheiding naast kinderen staat, hun gevoelens en behoeften verwoordt, hen informatie geeft en jullie als ouders advies geeft over wat in het belang is van jullie kind.
Na de echtscheiding houden de verplichtingen van het huwelijk niet op voor wat betreft de plicht om financieel voor elkaar te zorgen. Het gaat hier dan om partneralimentatie. Dit is een financiële uitkering in de kosten van levensonderhoud die na een echtscheiding door de meest draagkrachtige partner aan de minst draagkrachtige ex-partner verstrekt wordt.
Blijven jullie bij elkaar omdat je de scheiding omdat je de scheiding niet kunt betalen? Of wil je scheiden maar heb je geen eigen inkomen? Dan is gratis scheiden een oplossing.
Wanneer je gezamenlijk tot afspraken bent gekomen, worden deze schriftelijk vastgelegd in het zogeheten convenant en ondertekend door beide partners. Denk daarbij aan afspraken over de alimentatie, de boedelverdeling, de woning en het pensioen.
Als je gaat scheiden heeft dat gevolgen voor het pensioen. Er zijn twee vormen van pensioen waarover afspraken gemaakt dienen te worden: het ouderdomspensioen en het bijzonder partnerpensioen (voorheen het nabestaandenpensioen). De pensioenen worden aan tafel besproken en ik zorg dat de pensioenfondsen op de hoogte worden gesteld van jullie afspraken.
Ouders hebben een onderhoudsplicht voor de kinderen tot in eerste instantie de 18-jarige leeftijd. Ouders dienen naar rato van draagkracht bij te dragen aan de kosten van opvoeding en levensonderhoud van de kinderen; vaak wordt er een alimentatie afgesproken.
Hoe vertel ik het de kinderen?
De eerste stap in het begeleiden van de kinderen is het vertellen aan de kinderen dat hun ouders gaan scheiden. Maar hoe doe je dat? Er zijn zaken waarmee je als ouder rekening kunt houden.
De scheidingsmelding is de mededeling van de ene partner aan de andere dat hij of zij wil scheiden.
De scheidingsmelding is een niet te onderschatten fase in het proces van de scheiding (dit kan lang duren). Het gaat misschien iets te ver om te stellen dat met de scheidingsmelding het proces valt of staat, maar een ‘goede’ scheidingsmelding kan het vervolg wel aanzienlijk verlichten.
Een veel gehoorde term: Co-Ouderschap maar wat is co-ouderschap eigenlijk?
Co-ouderschap betekent dat ouders die niet meer bij elkaar zijn, wel samen voor de kinderen zorgen.
In de praktijk is co-ouderschap een ouderschaps-regeling waarbij ouders de kosten en zorg- en opvoedingstaken gelijk verdelen.
Birdnesting is een situatie waarbij de kinderen in een huis blijven wonen en de ouders wisselen van woonplek. Vaak wordt dit gedaan bij een co-ouderschap. De kinderen blijven in ‘hun’ huis. De kinderen ervaren dit ook zo; papa en mama komen in hun huis voor hen zorgen. Als bij de vogels; de ouders komen de kinderen om en om verzorgen.
Zorgtoeslag is een bijdrage van de overheid voor de premie van de zorgverzekering.
